- κύθρα
- κύθρα, ας, ἡ (Ionic and later Gk. for χύτρος [χέω]; Herodas 7, 76; Etym. Mag. p. 454, 43; PTebt 112, 42; 47, 75 [112 B.C.]; PAmh 125, 5; s. Mayser p. 184. For the LXX s. Thackeray p. 103) a pot 1 Cl 17:6 (quot. of unknown origin; s. RHarris, JBL 29, 1910, 190f).—DELG s.v. χέω III.
Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.